Juniorki młodsze TS ROW Rybnik lepsze od Rekordu Bielsko-Biała

Choć w pięciu poprzednich meczach rybniczanki nie doznały porażki, remisy z teoretycznie słabszymi rywalkami mocno skomplikowały ich sytuację w tabeli. Aby myśleć o przedłużeniu szans na walkę o medale musiały wygrać dziś z bielskim Rekordem. Przegrana powodowała spadek poniżej 4 miejsca, które daje szansę na udział w przyszłorocznej Centralnej Lidze Juniorek i walce z najlepszymi w Polsce.

Dziewczęta zmotywowane podeszły do rywalizacji. Dobrze zdawały sobie sprawę z umiejętności rywalek, z którymi znają się z reprezentacji Śląska.

Od początku postawiły na pressing, jednocześnie starając się jak najdłużej utrzymywać przy piłce. Mimo, że w pierwszej części udało się im zdobyć tylko jedną bramkę, po główce Marty Miś, nie pozwoliły rywalkom na wiele. Bielszczanki nie oddały na bramkę ani jednego strzału. W tym czasie jedną z najważniejszych postaci rywalek była bramkarka Natalia Majewska.

Druga część również upływała pod dyktando rybniczanek, czego efektem dwie bramki zdobyte przez Luizę Kozielską i Natalię Sokół. Po ostatnim gwizdu dziewczęta nie ukrywały radości.

Dzisiejsza walka zagwarantowała im minimum 4 miejsce w makroregionie (śląskie, łódzkie, opolskie i dolnośląskie). Da to najprawdopodobniej miejsce w nowej najwyższej lidze juniorskiej U-17.

Warto przypomnieć, że większość dziewcząt z tej drużyny cieszyła się w ubiegłym roku z brązowych medali mistrzostw Polski U-16.

TS ROW Rybnik - Rekord Bielsko-Biała 3:0 (1:0)

Bzowska (Lemańczyk) - Błatoń, Figura (A. Kask) A. Krzyżok, W. Kask (Krótki, Kuliś), Goc (Zajkowska), Sokół, Gawron, Kozielska, J. Krzyżok, Miś

Tomek Kieczka – prezes TS ROW Rybnik

Jestem pod wielkim wrażeniem walki dziewcząt w dzisiejszym spotkaniu. Z jednej strony świadome, że nawet remisem zamykają sobie drogę do ligi w przyszłym roku, grały odpowiedzialnie. Z drugiej zaś strony, że w nowym ustawieniu odnalazły się i bez problemu zdominowały pole gry. Cieszy mnie, że nasza młodzież wygrywa ze znacznie większymi klubami, gdzie jest internat, organizacja, pieniądze. To utwierdza mnie w przekonaniu, że budowa struktury i ścieżki rozwoju od Orliczki po Seniorkę sprawdza się na dłuższą metę. Choć przyznam, że gdyby nasz klub miał dostęp do internatu i możliwość przyjmowania do naszego klubu wszystkich dziewcząt, które chcą do nas dołączyć z innych regionów Polski, to na pewno bym się nie obraził.