Potwierdzeniem faktu, że żyjemy jest zdolność reakcji na różne bodźce. Kiedy mamy do czynienia z nieprzytomnym człowiekiem zazwyczaj sprawdzamy czy takie reakcje występują. W ten sposób organizmy komunikują się i dają znać otoczeniu o swoim stanie. Do przyjemniejszych reakcji należy spontaniczny uśmiech, serdeczny uścisk czy szczery pocałunek. Tak my dajemy sygnał społeczeństwu a społeczeństwo nam.
Nie dociekałem nigdy w którym momencie rozwoju cywilizcji reakcje te zaczęto zastępować, czy uzupełniać, znakami graficznymi i symbolami. Na początku edukacji, jako pierwszy system oceny pojawiają się uśmiechnięte i smutne buźki. Według źródeł te po raz pierwszy pojawiły się już w 1881r., a sam uśmiech nawet w 1648r.* Bardzo mocno do rozpowszechniania emotikonów przyczyniły się na pewno wszelkiego rodzaju komunikatory, dostępne w telefonach czy komputerach. Ich popularność doprowadziła do powstania filmu, opowiadającego o ich autonomicznym życiu.
Dzięki emotikonom potrafimy szybko i w sposób czytelny zareagować i dać komuś czytelny sygnał co czujemy, nawet jeśli są to uczucia złożone. Złożone uczucia są cenniejsze, trudniej je kupić czy sfałszować. Choć na dzisiejszych rynkach można też spotkać oferty handlowe tego typu. Po wiele niższej cenie i w większej dostępności, można znaleźć oferty dla prostszego „plusa”, „minusa” i wypromowanego kiedyś „lajka”.
Czy ta sytuacja z płatnymi reakcjami jest czymś nowym?
Zdecydowanie nie. Dawniej na przedstawienia, indywidulanie lub grupowo, wynajmowano klakierów. Za odpowiednią kwotę można było kupić oklaski lub gwizdy ludzi odpowiednio rozmieszczonych wśród publiczności. Czasem celem było wypromowanie kiepskiego aktora, innym razem zniszczenie towarzysko dobrego artysty. Dużo więcej środków trzeba było wyłożyć za odpowiednią recenzję w prasie, napisanie biografii, wystawienie sztuki lub nakręcenie filmu z odpowiednią obsadą. Aby uniknąć oskarżenia o takie sytuacje wprowadzono nakaz umieszczania informacji o artykule sponsorowanym lub lokowaniu produktu. Miejmy nadzieję, że jest przestrzegany.
Dawniej istniało ryzyko, że klaszczemy lub gwiżdżemy tylko dlatego, bo stanęliśmy za blisko ludzi których można kupić. Pod wpływem otoczenia nasza reakcja była reakcją innych ludzi. Mechanizm, który wtedy działa ma swoje podłoże, zbliżone do tego kiedy obawiamy się wyrazić swoje zdanie jeśli różni się ono od zdania większości. Wtedy nasze reakcje spełnią czyjś interes.
Ludzie w dzisiejszych czasach dużo łatwiej zdobywają się na wstawienie emotki do wiadomości, niż przesłanie uśmiechu w realnym życiu. O ile było by ono przyjemniejsze, gdyby ludzie uśmiechali się tyle co odruchowo w swoich wiadomościach. Dobrą do tego okazją są Święta Bożego Narodzenia
O nich następnym razem.
Chciałbyś pisać bloga? Napisz do nas: [email protected]
Stanisław Wengerski
Od ponad 30 lat współpracuje z różnego typu instytucjami poza i samorządowymi, oraz różnej wielkości, wielu branż, firmami komercyjnymi. Jego zainteresowania koncentrują się na człowieku, nauce, technologii oraz metodach jej optymalnego zastosowania.
Zamieszczone komentarze są prywatnymi opiniami Użytkowników portalu. Redakcja portalu Rybnik.com.pl nie ponosi odpowiedzialności za ich treść.
Potwierdzeniem faktu, że żyjemy jest zdolność reakcji na różne bodźce. Kiedy mamy do czynienia z nieprzytomnym człowiekiem zazwyczaj sprawdzamy czy takie reakcje występują. W ten sposób organizmy komunikują się i dają znać otoczeniu o swoim stanie. Do przyjemniejszych reakcji należy spontaniczny uśmiech, serdeczny uścisk czy szczery pocałunek. Tak my dajemy sygnał społeczeństwu a społeczeństwo nam.
Redakcja Rybnik.com.pl nie odpowiada za treści oraz materiały publikowane przez użytkowników platformy blogowej. Treści i materiały publikowane przez Użytkowników stanowią prywatne opinie Użytkowników, za których publikacje Redakcja nie ponosi odpowiedzialności.